Etxerako estrategia metodologikoak

argazkiaren iturria

Testu honetan, AFN-H sindromea duten haurren familiakideen etxeetan jarraitu ditzaketen estrategia metodologiak planteatuko ditut.  

Gurasoek ematen dituzten segurtasun iturria eta jarraitu beharreko ereduak, haurren balioen eskala, diziplina eta autoritate kontzeptu propioak eraikitzeko funtsezko oinarriak dira.  Neurri handi batean gurasoen arabera izango da beren seme-alabek azaltzen duten sintomatologiaren irtenbide hobea edo txarragoa.

Segidan, autore ezberdinen arabera etxerako estrategia metodologikoak proposatuko ditut:

Isabel Orjalesek idatziriko “Arreta defizita hiperaktibitatearekin” liburutik aterata. Idazle honek, familiak, bere seme-alabarekiko, aintzat hartu beharreko hainbat elementu proposatzen ditu:

Haur hiperaktibo batek behar du	Gurasoen eskuetan egongo da
Arau argiak eta ongi definituak dituen familia.	Neurologo, psikopedagogo eta gelako irakaslearen arteko informazioa koordinatzea.
Kokatzen eta antolatzen laguntzen duena.	Giro estrukturatua eskaintzea.
Ingurune antolatu, txukun eta lasaia.	Hezkuntza muga zuzenak eta haurraren gaitasunerako egokiak direnak ezartzea.
Haurraren esfortzua kontuan hartzen duena.	Haurraren autonomia pertsonala sustatzea.
Haurra animatu eta babesten duena.	Ikasketa ohitura egokiak sortzea.
Arazoei aurre egiten eta akatsak estali gabe irtenbidea aurkitzen laguntzen duena.	Autoestimua indartzea.
	Autoinstrukzioen erabilpena orokortzea.

Tulio Carmonak 1995ean kaleratutako “Arreta Defizitaren Sindromerako estrategia pedagogikoen esperientzia” liburuan AFN-H duen haur baten guraso edo tutoreentzako iradokizunak ematen ditu: 

1. Seme-alabekiko jarrera, arau, etab-en aurrean gurasoen erabakiak errespetatu.
2. Era egokian hitz egin.
3. Emozioak kontrolatu eta erreakzionatu.
4. Eskolako jarraibideen arabera ohitura argiak zehaztu.
5. Erantzunkizunak eman.
6. Ahaleginak nahiz eta txikiak izan aintzat hartu.
7. Haurrak inpultsiboak izanez gero, ekintzak moteldu beharko litzateke.
8. Seme-alabei konzentratzea kostatzen bazaie, estimulu gutxiago eskaini.
9. Umeak erraz nekatuz gero, ekintza motzagoak egin.
10. Txikiak ez badute, frustrazioarekiko tolerantziarik, beraien emozioak kontrolatu beharko dituzte gurasoek.